Оксалес вулқони доимий равишда қочаётган одамлар чодирлар лабиринтидан хом балиқ ҳиди таралаётгани сабабли, сотувга бир қадоқ хирмон ва ширин нонлар жойлаштирмоқда. Пешиндан бир соат олдин ва Филиппиннинг ғазабланган Маён вулқони яқинидаги қишлоғи ўрнига бошпанадаги тушлик вақти ўйнамоқда.
Филиппиннинг Бикол ярим оролининг шимоли-шарқидаги Aлбай провинсиясида минглаб одамлар номаълум муддатга бошпаналарда яшамоқда, чунки мамлакатнинг энг гўзал, аммо айни пайтда юқори фаол вулқони бўлиб, лава оқиб чиқаётгани ва эҳтимолий шиддатли портлаш кузатилмоқда.
Эвакуация марказларида ҳафталар ва ҳатто ойларни ўтказиш бутун умри давомида Маён соясида яшаганлар учун одатий ҳолга айланган. Оксалес хоним учун бу ўзи билан мини озиқ-овқат дўконини олиб келишни англатади. Кир ювиш керак бўлганлар учун у кичик пакетлар ювиш воситасини ҳам сотади.
40 ёшли аёл умри давомида беш марта бошпанада яшаган. Тахминан бир ҳафта олдин келганидан бери у икки марта чодирларни ўтказди. Оксалес хоним вулқон тез орада тинчланиб, оиласи ўзларига тегишли бўлган ягона ерга қайтишига умид қилмоқда.“Биз қишлоғимизни бутунлай тарк эта олмаймиз, чунки биз камбағалмиз”, дейди у Гуинобатан деҳқон шаҳарчасидаги уйини тарк этганидан бери иситмаси кўтарилган беш ёшли қизини кузатар экан,
«Бизнинг жойимиз гўзал. Маён отилиши бизда ягона катта муаммо. Бу табиий офат. Қишлоғимизни вақтинча тарк этишдан бошқа ҳеч нарса қила олмаймиз.»
У вулқон кулини доимий равишда ютиб юборса, болалари касал бўлиб қолишидан хавотирда. Унинг бошпанасидаги ичимлик суви томчилаб келади, шунинг учун у тўрт кишилик оиласи учун битта қизил челакни тўлдиришга ишонч ҳосил қилади. Улар, шунингдек, мобил телефонлари ва қайта зарядланувчи фанатларини тўлдириш учун электр энергиясига муҳтож.
